Dit jaar maakte ze “De Katvogel” een textiel applicatie van 97 x 170 cm. Ze toont een foto van het doek en lees het gedicht voor dat eraan ten grondslag lag.

De Kat at de Vogel
De Kat at een Vogel
Een Kat at een Vogel
Ik ben een kat en een Vogel tegelijkertijd…..

Ze kijkt op en zegt: “Als je alle twee bent heb je geen probleem met de ander en nooit misverstanden”. Dat klopt en zo bezien heeft de katvogel het goed.

Ze vertelt dat ze vroeger op de Rietveld Akademie in Amsterdam het vak heeft geleerd en inmiddels al heel wat jaren meeloopt. De laatste tijd zijn er minder opdrachten, maar er komen wel onverwachte interessante vragen op haar pad. Zo kon ze drie grote wanddoeken van elk vijf bij drie meter restaureren. Die doeken had ze zelf vijfentwintig jaar geleden voor het Gemeentehuis in Leiden gemaakt. Zo zag ze haar eigen stoffen en steken en afbeeldingen terug. Dat was heel speciaal.

Ze werkt met gemengd textiel, allerlei soorten doorelkaar, niet alleen mooie stoffen. Dus een couponnetje uit een stoffenspeciaalzaak naast een koopje van de markt; een keuken gordijn naast echte zijde. Ze krijgt ook weleens wat resten van een bevriende binnenhuisarchitecte, die heeft een stoffenwinkel. Alle stoffen worden op kleur gesorteerd en in dozen bewaard. Dat mocht bij de verhuizing naar de Van Hetenstraat niet in de war komen.

Hoe ze te werk gaat is verschillend, maar ze schuwt de opdracht niet. Zo was er deze zomer in haar woonplaats Bathmen een kunstfestival van de BBKK. Dat is om het jaar en elke keer is één van de vier elementen het thema. In 2012 was dat lucht. “Lucht is daar waar niks zit” zegt ze, “en ik dacht ook gelijk aan de wind”. Ze maakte van theedoeken 10 balkon doeken, vlaggen van 140 bij 140 die buiten het balkon beschutten, maar ook de wind vangen.
Ze toont haar collectie theedoeken, daar zitten de mooiste heen en weer motieven in of weefpatronen in geruite bindingen veroorzaakt door gekleurde span en inslagdraden. De theedoeken komen uit Frankrijk, van de Hema en van de markt. De theedoek is een boeiend weefsel, en als je even met haar meekijkt naar het net verhuisde stapeltje, ben je verkikkerd.

www.textiel-kunst.nl