“Ik ben geboren in 1964. Getrouwd, twee kinderen, vier pleegkinderen. Zij zijn nog in Afghanistan, ik woon sinds 2009 hier, heb politiek asiel gekregen. Van huis uit ben ik jurist, studeerde rechten aan de militaire academie en vervolgens internationaal recht. Vanuit het Ministerie van Buitenlandse Zaken heb ik vanaf 2000 gewerkt in India, Tadzjikistan, ik heb een ambassade geleid in Oekraïne. Sinds 2010 woon ik in Deventer. Mijn doel hier is om bezig te zijn, nodig te zijn, actief te zijn. Daarom volg ik de Nederlandse taalcursus. Taal is de sleutel tot de maatschappij. Dan kun je communiceren, informatie verwerken, begrijpen.”
“Ik kan hier niet mijn droombaan krijgen. Taal is een probleem en ik heb mijn leeftijd niet mee. Sinds twee maanden ben ik in Salomon bezig met verschillende lessen voor allochtonen, voor mannen en vrouwen. Ik geef theorierijles voor rijbewijs-B en geef computerlessen op individuele basis. Dat betekent dat ik mensen help met tekstverwerkingsprogramma's en e-mail. Wat ik kan, geef ik door, daarom doe ik veel vrijwilligerswerk. Ik assisteer bij Nederlandse taalcursussen aan cursisten met analfabetisme. De docent is Nederlands, ik spreek zeven talen en ken drie soorten schrift. Daardoor kan ik soms helpen met meelezen, vertalen, een woord opschrijven. En als iemand iets niet begrijpt, kan ik het toelichten in een andere taal. De cursisten komen uit Afghanistan, Pakistan, China, Vietnam en Iran.”
Op een laptop opent hij een digitaal portfolio, met zijn diploma's en vaardigheden die hij onder meer bij Salomon in de praktijk brengt. In het verleden heeft hij ambassades gerund. Komen de organisatorische en sociale vaardigheden die hij daarbij nodig had, hier ook van pas? “Ja. Ik heb in Iran en Pakistan gewoond, heel veel culturen gezien. Ik heb de goede dingen uit die culturen meegenomen. Wat dat betreft voel ik me een heel rijk mens. Ik kan communiceren en goed met kinderen omgaan, dat wil ik hier ook doen.” Dan komt een leidinggevende bij Salomon binnen en die somt op waar hij zich allemaal voor inzet en dat is veel meer dan hij net zelf heeft opgenoemd. Een fietscursus? “O ja, dat doe ik ook. Ik heb nu een groep uit Birma. Ze kunnen fietsen, maar de regels hier, die kennen ze niet.”
Hij haalde zijn rijbewijs in Nederland en nu studeert hij voor het Nederlands staatsexamen voor Nederlands als tweede taal. Hij geeft ook presentaties koken op een school, van alles. “Dit is geen droombaan, maar ik wil niet thuiszitten en aan Afghanistan denken. Het is erg moeilijk om werk te vinden. Ik wil geen geld van de gemeente, ik wil het zelf verdienen. Ik ben gezond, ik kan werken. Misschien dat ik een eigen bedrijf wil openen, een rijschool.”
Hij heeft nu een volle week vrijwilligerswerk via Vluchtelingenwerk en bij Salomon. Daarnaast heeft hij een paar hobby's: paardrijden, tuinieren en houtbewerken. Dat laatste was ook een hobby van zijn vader. En simpele dingen kan ik zelf repareren, zoals elektriciteit, fietsen en kasten. En waar heeft hij dat allemaal geleerd? “Van het leven.”
Meer over Salomon: www.cambiodeventer.nl