
Op het gasfornuis staan twee grote pannen, één met een groente-vleesgerecht en één met rijst. In Afghanistan was hij chef-kok, maar vandaag kookt hij voor een groep mensen in mannencentrum Salomon. Bij het gerecht komt een salade van komkommer, paprika, ijsbergsla en tomaat.
Opvallend is de geblokte theedoek die hij tussen het deksel van de rijstpan heeft gedaan. De theedoek maakt de rijst droog, het neemt het vocht op. Maar om te voorkomen dat het aanbakt moet de rijst wel regelmatig worden omgeroerd.
Het gerecht dat hij vandaag kookt heeft hij zelf bedacht, maar vaak maakt hij traditionele Afghaanse, Iraanse of Turkse gerechten. Een bekend Afghaans gerecht is Gabli Pilaw, een aromatische rijstgerecht dat in Afganistan veel wordt gegeten. Je kunt dat op verschillende manieren klaarmaken. Hij heeft daarin een eigen specialiteit.
Zijn favouriete gerecht heet Narange Pilaw, een rijstgerecht waarin de schil van een sinaasappel, een "narange" is verwerkt. De schil geeft niet alleen kleur aan de rijst, maar bepaald ook de smaak. De schil wordt geraspt en in het water van de rijst gedaan, zo wordt ze gelig en zurig van smaak. Dit kan niet met sinaasappels die je hier in Europa koopt. In Afghanistan zijn ze veel zuurder, ze zijn groter en ze smaken ongeveer zoals een citroen in Nederland.
Bij de rijst wordt een groente of vleesgerecht gegeten, maar de rijst is geen bijgerecht het is zelf een belangrijk onderdeel. In Afghanistan zijn er wel 18 soorten rijst te koop, soorten die hij hier nooit heeft gezien, maar de technieken om rijst een smaak te geven past hij nog wel steeds toe. Zo kookt hij graag groene rijst. Dit maakt hij door eerst spinazie te koken, deze uit de pan te halen en in het overgebleven vocht de rijst te koken, De rijst krijgt dan een mooie groene kleur.
Een variant hierop is wilde spinazie wokken en er dan rijst en vis bij doen. Om het gerecht op smaak te brengen worden er kruiden en knoflook bij gedaan.
Ook maakt hij graag Manto, een gerecht van deeg en gehakt met verschillende soorten peper, ui en knoflook.
Dat zijn slechts een paar voorbeelden, want toen hij chef-kok was kookte hij soms wel 25 verschillende gerechten voor 150 mensen. Hij deed het samen met anderen en ze waren dan zeker twee dagen aan het koken.
Voordat hij het eten uitserveert in een andere ruimte, vertelt hij over het caterbedrijf dat hij begint.
Als hij vertrekt is het nog ruim op tijd en de keuken is weer schoon. De achtergebleven mensen kijken bewonderend naar de klok en zeggen: “Je kunt wel zien dat hij een professional is”.